Czy kredyty węglowe połączą łańcuchy dostaw?
Jak wygląda współpraca łańcuchów dostaw, jeśli kredyty węglowe nie stanowią ich części? Kooperacja w łańcuchu dostaw produktów rolno-spożywczych nigdy nie należała do najłatwiejszych. Branża ta z pewnością kojarzy się z napiętymi relacjami na linii dostawca-przemysł. Zasady tej współpracy w znacznej mierze determinują regulacje w zakresie obowiązkowych umów na dostawę, niedozwolonych praktyk handlowych, nadużywania pozycji konkurencyjnej czy sprawozdawczości. Sami zaś dostawcy i rolnicy chętnie poskarżą się na niesatysfakcjonujące ceny i warunki skupu surowca. Wydawałoby się zatem, że sprzedaż produktu rolnego to nieustająca walka rozbieżnych ze sobą interesów z dużą dozą interwencji państwa i niewielką przestrzenią dla rynku.
Tymczasem, kredyty węglowe i dobrowolny rynek emisji z rolnictwa (ang. voluntary carbon market) zmieniają powyższy paradygmat współpracy i łączą partnerów łańcucha rolno-spożywczego wokół współdzielonego celu, jakim jest poprawa potencjału glebowego produkcji, wiązania węgla organicznego i redukcja emisji. Dzieje się tak z prostego powodu, a mianowicie każdy uczestnik rynku kieruje się własnymi, niezależnymi od siebie zachętami.
Jak działają kredyty węglowe?
Punktem wyjścia jest to, by rolnik prowadził uprawy stosując technologie, zabiegi i praktyki przyjazne dla środowiska, klimatu i zasobu glebowego (okrywa glebowa, mulczowanie, poplony, uprawa bezorkowa) jednocześnie nie rezygnując z tych środków produkcji, które są rolnikowi niezbędne dla utrzymania plonu i potencjału dochodowego. Tak utrzymywane uprawy kwalifikują się do programu węglowego, którego oferta obejmuje już większość areału gruntów ornych w Europie, czy w Stanach Zjednoczonych.
Podstawową funkcją programu węglowego jest dokonanie wiarygodnych pomiarów redukcji emisji gazów cieplarnianych w danym roku gospodarczym. Owe zredukowane emisje są następnie potwierdzane w rejestrach światowych organizacji typu ISO, Verra i w formie certyfikatów bądź kredytów węglowych stanowią przedmiot obrotu (ściślej: sprzedaży i wycofania) na rynku VCM. Dochód ze sprzedaży certyfikatu – wg danych z rynku Agreena Carbon Market za 2022 r., ok 65 EUR/ha – trafia prosto do rąk rzeczywistego emitenta tego waloru – rolnika, co stanowi dla niego zachętę kontynuowania praktyk pro-klimatycznych w swoich uprawach.
Co przemysł zyskuje na kredytach węglowych?
Przede wszystkim przemysł jest nabywcą praw do redukcji gazów cieplarnianych, co pozwala mu utrzymać obraną ścieżkę rozwoju produkcji, zwiększania inwestycji i intensywności mocy przetwórczych przy jednoczesnym nie przekraczaniu założonych celów redukcyjnych CO2. Katalog zachęt i korzyści producentów żywności z faktu posiadania w swoim łańcuchu dostaw gospodarstw niskoemisyjnych jest znacznie szerszy i warto najważniejsze z nich wymienić.
Analiza ryzyk klimatycznych
Po pierwsze, banki komercyjne i agencje ratingowe zauważają jak ważna jest analiza ryzyk klimatycznych. Wprowadzenie praktyk niskoemisyjnych w łańcuchu dostaw może skutkować lepszą oceną kredytową z zakresu ESG, co z kolei może przyczynić się do uzyskania korzystniejszych warunków kredytowych dla firmy spożywczej.
Pomoc kredytów węglowych przy dofinansowaniach
Po drugie, producent żywności ubiegający się o dofinansowanie ze środków publicznych może wesprzeć swoją aplikację informacjami na temat wdrożonych i potwierdzonych certyfikacją węglową praktyk niskoemisyjnych, co z kolei w wielu schematach wsparcia przełoży się na konkretne szanse pozyskania grantu.
Weryfikacja praktyk rolniczych w formie kredytów węglowych
Po trzecie, zweryfikowane według światowych standardów praktyki redukcyjne w uprawach zmniejszają ryzyko przetwórcy od strony tzw. nierzetelnych twierdzeń środowiskowych (popularnie zwanymi greenwashing’iem) w sytuacji, w której chciałby się do nich odwołać w kierowanej do rynku komunikacji korporacyjnej, czy produktowej (np. integrując wymagania co do niskoemisyjności upraw ze schematem i znakiem jakości funkcjonującym w danej branży, czy zrzeszeniu producentów).
I wreszcie, praktyki niskoemisyjne mogą zostać wykorzystane w raportach niefinansowych w celu potwierdzenia realizacji celów redukcyjnych i obniżania emisji w ramach zakresu trzeciego. Dodatkowo mogą one stanowić rzetelne potwierdzenie wdrożenia pozafinansowych celów spółki z zakresu CSR poprzez podkreślenie korzyści społecznych, środowiskowych czy ekonomicznych wnikających z praktyk niskoemisyjnych i wykraczających poza redukcje emisji (ang. co-benefits).
Emisje jako pieniądz środowiskowy?
Nie sposób nie zauważyć, że walory oparte na wzajemnie uznanych, otwartych, światowych standardach ściśle regulujących podaż i zasady emisji, mające wiele zastosowań w dużym gronie uczestników rynku stanowią atrakcyjny instrument współpracy dla branży rolno-spożywczej. Dodatkowo, wielość zachęt, korzyści i spajający je cel klimatyczny i środowiskowy sprawiają, że kredyty węglowe mogą stanowić zaledwie początek większej zmiany w kierunku cywilizacyjnej świadomości potrzeby ochrony naszych kluczowych zasobów, do których niewątpliwie należy organicznie zdrowa i bioróżnorodna gleba. A jeśli do tego dołożyć funkcję poprawy relacji i języka współpracy w branży to uprawnione będzie stwierdzenie, że branża rolnicza od dostawcy produktu „z konieczności” przejdzie do statusu dostawcy usługi, na którą jest gospodarcze i społeczne zapotrzebowanie. Czego chcieć więcej?
Czy kredyty węglowe połączą łańcuchy dostaw?
Podsumowując, kredyty węglowe mogą pełnić istotną rolę w transformacji łańcuchów dostaw w kierunku większej zrównoważoności i redukcji emisji CO2. Jednak ich skuteczność zależy od zaangażowania firm, rządów, konsumentów i innych uczestników w przemyśle. Wdrażając kredyty węglowe, ważne jest, aby działać kompleksowo i uwzględniać konkretne wyzwania każdego łańcucha dostaw. W tym celu można sięgnąć po pomoc do firm takich jak Agreena.
Chcesz porozmawiać z ekspertami na temat tego, czy rolnictwo węglowe jest dla Ciebie odpowiednie? Dołącz do nas aby uzyskać odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące emisji dwutlenku węgla.
Kredyty węglowe Agreena stanowią innowacyjny mechanizm, który może znacząco wpłynąć na łańcuchy dostaw, kierując je w stronę redukcji emisji gazów cieplarnianych. Agreena to platforma, która łączy producentów i dostawców usług z projektami proekologicznymi, umożliwiając im inwestowanie w projekty redukcji emisji CO2. W rezultacie firmy zaangażowane w łańcuchy dostaw mogą skompensować swoje emisje, a jednocześnie przyczynić się do finansowania projektów ekologicznych. To rozwiązanie sprzyja większej transparentności, świadomości ekologicznej i motywuje uczestników łańcucha dostaw do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska. Dzięki temu, kredyty węglowe Agreena stają się integralną częścią nowoczesnych łańcuchów dostaw, przyczyniając się do ich ekologicznej transformacji.